Het voormalig stadhuis van Almelo is in meerdere opzichten een bijzonder gebouw. Het is het laatste ontwerp in het indrukwekkende oeuvre van architect Jacobus Johannes Pieter Oud. Het is ontworpen in 1965 en na het overlijden van de architect uitgewerkt en gebouwd door diens zoon – H.E. Oud – die het ontwerp van het gebouw omschreef als ‘poëtisch functionalisme’.

Interessant is dat het gebouw oorspronkelijk voor een andere plek in de stad is ontworpen. Na een periode van discussie over de stedenbouwkundige en verkeerskundige structuur van de stadsuitbreiding, werd het ontwerp in nagenoeg onaangepaste vorm gebouwd op het voormalig industrieterrein van de Gebr. Palthe. Behoudens aanpassingen in het interieur is het nog in zeer originele, maar bouwkundig slechte staat. Het gebouw is te lezen als een verzameling van drie markante volumes op een opgetilde plint. De ranke, transparante vliesgevel van het hoofdvolume staat voor een open, democratische verstandhouding tussen ambtenarij en burger. De hoge verdiepingshoogte en beukmaat bieden kansen voor de inpassing van een bijzonder, nieuw woonmilieu.

Het stadhuis is ruim 30 jaar een van de belangrijkste publieke gebouwen voor de stad geweest; Almelo heeft het bezocht, er gewerkt, vergaderd, gewacht, geklaagd, getrouwd, gevierd. Met de transformatie van dit prachtige gebouw is een kans de uitzonderlijke kwaliteit van dit gebouw te handhaven, en ze aan te wenden voor een nieuw, bijzonder woonmilieu dat recht doet aan het oorspronkelijk ontwerp.