Strijp-R is een van de fabrieksterreinen in Eindhoven die een nieuw leven krijgen. Ralf Peeters, ontwikkelingsmanager bij Amvest, is vanaf het begin bij de ontwikkeling betrokken. “Nu denkt iedereen ‘logisch zo doe je dat’, maar als je elf jaar terugkijkt was onze aanpak echt wel bijzonder.”
Beeldbuizenfabriek
In 2005 kocht Amvest het terrein waar de fabriek op dat moment nog volop beeldbuizen produceerde. Strijp-R was een heel ander terrein dan Strijp-S, met minder monumentale gebouwen. Na bouwhistorisch onderzoek bleken vooral het landschap en enkele assen waardevol. Dat zijn nu de onderleggers van de nieuwe wijk. Enkele gebouwen zijn behouden.
Amvest richt zich op de doelgroep van jonge gezinnen van hoger technisch opgeleiden, typisch voor de regio. “Ons motto is ‘Home for inventive people’,” vertelt Peeters, “daarbij past een rationele architectuur, zowel in uitstraling als plattegrond.”
Ruimte voor inkleuring
Diederendirrix en Buro Lubbers maakten een flexibel stedenbouwkundig plan. “We kozen resoluut om geen blauwdruk uit te werken, maar een plan met sterke kaders waarbinnen nog veel inkleuring mogelijk was,” zegt Peeters. “Nu klinkt dat normaal, maar in 2007 was dit echt vernieuwend.” Ook het beeldkwaliteitsplan is meer een inspiratiedocument dan een vastgeklonken set van regels. “Dat bood ruimte voor het inpassen van onverwachte initiatieven, zoals de werkplaats van Piet Hein Eek. Die is kunnen uitgroeien tot ‘plaatsbepaler’ voor de wijk.”
“In 2007 was het echt vernieuwend om voor een plan te kiezen waarbinnen nog veel inkleuring mogelijk was.”
Om het ambitieniveau te bewaken stelde Amvest een supervisieteam aan met daarin onder meer Peter Lubbers en Bert Dirrix. “Het is bijzonder dat we nu al meer dan tien jaar met dezelfde personen aan dit plan werken. Het verhaal van de wijk, de identiteit die we willen bereiken, houden we met het supervisieteam steeds goed in beeld. Het is als het ware de meetlat waarlangs we alle initiatieven leggen.”
Hoewel de woningen in de wijk verschillen, zijn ze allemaal deel van dezelfde familie. “Het hoeven geen broers en zussen te zijn,” zegt Peeters, “maar wel neven en nichten. Je ziet de handschriften van de architecten, maar toch passen de gebouwen bij elkaar.” Ook is het groene karakter een belangrijke constante. “De wijk wordt omringd door een groen park als verbinding met de omliggende wijken. En we leveren elke woning op met een haag. Zo is het bij elk tuintje hetzelfde en is er veel groen in de wijk.”
Hogere versnelling
Het waarmaken van de ambitie was niet vanzelfsprekend. “De eerste fase woningen ontworpen door diederendirrix is opgeleverd in 2010, midden in crisistijd. Toch was er nog voldoende vraag naar deze woningen. De jaren erna hebben we de wijk in kleine delen verder ontwikkeld.”
Inmiddels is de woningmarkt weer aangetrokken en is het stedenbouwkundig plan begin 2016 herijkt om nieuwe initiatieven, zoals de herontwikkeling van het RAG-gebouw en een cohousing-project, in te tekenen. Peeters: “De kaders van het stedenbouwkundig plan hebben hun kracht bewezen. Het bestemmingsplan dat we in 2007 opmaakten, is nog steeds geldig.”
De ontwikkeling van Strijp-R is in een hogere versnelling gekomen. Peeters: “We zijn nu ongeveer op de helft. Een aantal architectenbureaus werkt op dit moment de laatste deelgebieden uit, om hopelijk over ongeveer vier jaar helemaal klaar te zijn.”