De twee stadsvilla’s zijn een vervolg op het project Don Bosco. Ze vullen met een haakvorm het laatste gat in de wand dat het nieuwe binnenplein omgeeft.
Vanwege de achterburen konden de woningen aan de achterzijde geen ramen krijgen en zijn ze volledig op het plein gericht. De woningen verdelen de begane grond. Maar op de eerste verdieping steekt de ene woning door tot de hoek. Op de tweede en derde verdieping de andere. Doordat ze wederzijds leentjebuur spelen, ontstaat een ruimtelijke complexiteit die wij versterkten door verschillende soorten buitenruimten te creëren in de vorm van patio’s, dakterrassen en loggia’s. De complexe samenstelling wordt aan het zicht onttrokken door de uniforme bekleding van de gevel. Hierdoor blijft ongewis waar de ene woning eindigt en de andere begint. Mede doordat op de onderste lagen de verdiepingshoogte niet aan de gevel afleesbaar is.