Het voormalige hoofdkantoor van Philips Lighting aan de rand van de Eindhovense binnenstad is naar ontwerp van diederendirrix getransformeerd tot woongebouw met 616 lofts en penthouses. Met grote verticaal te verschuiven ramen kan iedere loft omgetoverd worden tot een grote loggia.

Bij de transformatie van het voormalige hoofdkantoor van Philips Lighting heeft diederendirrix ervoor gekozen om de structuur van het gebouw en de betonnen trappenhuizen behouden, maar de gevels volledig vernieuwd. De drie vleugels van het kantoorgebouw van 43.000 m² zijn ingevuld met lofts en penthouses voor veelal eenpersoonshuishoudens van starters en expats. Op de begane grond zit een supermarkt, diverse horeca en winkels, een fitness-studio en kantoren.

Lees het volledige artikel op Architectenweb

 

 

Eigenlijk kom je superlatieven te kort bij de beleving van het resultaat van de transformatie van het voormalige SBP-gebouw op het Eindhovense Strijp-S. De oude Philips-fabriek, nu Gebouw Anton, is een rijksmonument verwijzend naar een roemrucht industrieel verleden. Maar de architecten Paul Diederen en Joost Roefs van diederendirrix Architectuur & Stedenbouw hebben van het gebouw een monument voor de toekomst gemaakt.

En daarmee is direct de ziel blootgelegd van deze indrukwekkende metamorfose: respect voor het industrieel verleden verpakt in een geheel eigen en intelligente visie. Leidraad voor het in- en uitwendige ontwerp is volgens beide architecten de oorspronkelijke robuuste esthetiek van het gebouw geweest.

Aluminium muurafdekkappen
Beslotenheid heeft plaatsgemaakt voor ontmoeten. Daar waar in de Philips-periode er nauwelijks contact bestond tussen de verschillende verdiepingen hebben Diederen en Roefs door middel van onder meer het aanbrengen van vijf ellipsvormige trappenhuizen een oplossing gecreëerd, waarin bewoners, werknemers en bezoekers elkaar kunnen ontmoeten. Bovenop het dak is een weelderige daktuin gecreëerd als sociale buitenruimte. Op het dak komen drie van de vijf ellipsvormige schachten uit in een opvallende glazen dakopbouw. Deze zijn voorzien van slank geprofileerde en gesegmenteerde aluminium muurafdekkappen. “We zoeken wat dat betreft veelal de grenzen op van het materiaal dat we in onze ontwerpen opnemen”, zegt Joost Roefs. “In dit geval is dat aluminium.” Volgens Paul Diederen geldt dat ook voor de enorme vensters. “Als we grote ramen willen, dan willen we ze ook zo groot mogelijk. Hiervoor hebben we speciale, ranke aluminium profielen laten ontwikkelen. Als de ramen naar buiten toe opendraaien, dan zijn het net vinnen op het gebouw.
Weer- en windbestendig overigens.”

Lees het volledige artikel in Aluminium in praktijk magazine

Op het Kantorencongres 2016 staan louter beslissers uit de Nederlandse kantorenmarkt op het podium. Zij geven u hun unieke visie op de toekomst van deze markt, die voor het eerst sinds jaren herstel laat zien.

Afgelopen jaar steeg voor het eerst de verkoop en verhuur van kantoren weer, terwijl de gemiddelde prijzen omhoog gingen. De Nederlandse kantorenmarkt trekt, kortom, aan. Er zit weer business in kantoren. Tijd dus voor een update van de stand van zaken.

Het Kantorencongres 2016 is een kwaliteitsseminar met veel interessante sprekers.

Diederendirrix praat u bij

Paul Diederen, partner Diederendirrix architectuur & stedenbouw, Hoogleraar Transformational Design TU/e, zal deze dag op het podium staan. Daar belicht hij de kansen en succesfactoren in transformatie en zal hij de mogelijkheden in nieuwbouw uit de doeken doen. Wat betekent dit voor uw organisatie? En wat betekent dit voor u als persoon?

Waar en wanneer?

Dinsdag 20 september 2016 in Novotel Amsterdam City, Europaboulevard 10, Amsterdam

Bekijk het volledige programma en schrijf je in via Vastgoedjournaal

 

Sportcentrum Het Activum is bijna klaar. Momenteel worden de laatste werkzaamheden verricht. In september kunnen sportverenigingen al gebruik maken van het complex. Op 7 en 8 oktober is de officiële opening.

Nieuwe Bentickspark bijna klaar

Met de opening van Het Activum is het nieuwe Bentinckspark bijna klaar. Het sportcentrum vormt het hart van het park. Het Activum bestaat uit twee sporthallen en een gymzaal; een topsporthal van 56 x 28 meter met een hoogte van 9 meter, een sporthal van 44 x 24 meter met een hoogte van 7 meter en een gymzaal van 14 x 22 meter met een hoogte van 5,5 meter.

2100 tribuneplaatsen

Op de verdieping komt een rondgang langs de twee sporthallen en de gymzaal, zodat het publiek goed zicht heeft op de sporters. De topsporthal telt 1100 vaste tribuneplaatsen. De capaciteit kan worden uitgebreid tot 2100 zodat er grote evenementen plaats kunnen vinden. In het gebouw komen twaalf kleedkamers en een gezamenlijk sportcafé voor de gebruikers van de atletiekbaan en Het Activum. In Het Activum is aan de noordzijde een mogelijkheid tot uitbreiding met units voor paramedici en andere functies op het raakvlak van onderwijs, sport, bewegen en gezondheid. Daarnaast moet Het Activum ook een bijdrage gaan leveren aan de gemeentelijke duurzaamheidambities. Zo wordt het ‘gasloze’ gebouw voor de warmtelevering aangesloten op de Warmte Koude Opslag en wordt gevoed door het leidingwater van de WMD. De stroom wordt in de toekomst opgewekt via zonnepanelen die op het dak van Het Activum komen.

Lees het volledige artikel in de Hoogeveense Courant

De kerk, de kapel en het voormalig jongensinternaat en gymnasium van klooster Mariënhage krijgen een nieuwe functie. DELA creëert hier een een eigentijdse plek. Ontwerp herbestemming diederendirrix en architecten-en-en.

Bekijk de korte film van de Provincie Noord-Brabant

Ze roeien een beetje tegen de stroom in, de architecten van diederendirrix uit Eindhoven. Althans, op het moment dat andere partijen in een bouwproces zeggen dat iets niet kan, terwijl het architectenbureau juist probeert grenzen te verleggen in materiaalgebruik en gevelkarakter, dan gaat er nog een tandje bij in het onderzoek opdat er een breed gedragen ‘ja’ komt. “Op voorwaarde natuurlijk dat alles qua techniek, kosten en oplossing voor de opdrachtgever voor nu en later realistisch is,” stelt architect Timo Keulen. “Diverse voorbeelden in prefab beton laten zien dat onze zoektocht tot verrassende gevels leidt, waarover diezelfde partijen dan zeer enthousiast worden.”

“Hoe mooi is het als je met een materiaal de gevels van een gebouw bijzonder kunt maken? Als je een soort laag kunt toevoegen waardoor expressiviteit ontstaat?” Timo Keulen en zijn collega architecten proberen dan ook zeggingskracht en tactiliteit uit een materiaal te halen, of dat nu hout, metaal, beton of een ander gevelmateriaal is. “Bij beton is het wel zo dat dit vaak extra voldoening en verrassing geeft, omdat in de volksmond beton wordt gezien als kaal, schraal en zelfs wat armoedig in een gevel. Als je ziet hoe het materiaal beton zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld en hoe je bijzondere oppervlakken kunt creëren met fotoprints, reliëf, structuurmatten en prachtige veredelingen als stralen en polijsten, waarbij je zelfs een soort patina aan een betonnen huid kunt geven en deze toekomstbestendig kunt maken, dan is voor mij dit materiaal bij uitstek geschikt voor architectonische expressie.”

Lees het volledige artikel in B:ton

Wijkcentrum ’t Karregat in Eindhoven stond er na jaren verloedering treurig bij. De renovatie werd Europees aanbesteed en diederendirrix & architecten-en-en smeedden een gelegenheidscombinatie omdat ze allebei hun zinnen gezet hadden op deze opdracht. Ze wonnen de aanbesteding en maakten van het oorspronkelijke open, maar disfunctionele plan van architect Frank van Klingeren een functioneel gebouw.

Lees het volledige artikel op Architectuur.nl

Nu is klooster Mariënhage nog een oase van rust. Maar de paters augustijnen gaan verhuizen en het klooster plus omgeving worden het domein van Eindhovenaren en hotelgasten.

Alle politieke partijen zijn enthousiast over het plan van Dela om het enorme, monumentale kloostercomplex in het centrum van Eindhoven te herontwikkelen. De tuin wordt openbaar terrein, de oude school wordt hotel en congresruimte en de Paterskerk wordt verbouwd tot ‘ceremonieruimte’ voor Dela. Altaar en sacristie krijgen elders op het complex een plekje en waar nu biechtstoelen staan stroomt straks zonlicht naar binnen.

‘Fantastisch dat dit behouden blijft; hier begint de historie van de stad’, aldus stadsarcheoloog Nico Arts.

Lees het volledige artikel in het Eindhovens Dagblad

 

Op de TU/e campus wordt een voormalig faculteitsgebouw omgebouwd tot woontoren. In augustus worden de 441 studio’s opgeleverd.

Vanuit de lofts op op de 14e etage van Camelot Campus La Luna op het TU/e-terrein heb je een schitterend uitzicht: in de verte zien we de radiotoren in Mierlo, Gulbergen en de Brigidakerk. Aan de andere kant kijken we een heel end weg in de richting van Tilburg. In het verbouwde TU-gebouw dat voorheen Potentiaal heette zijn de lofts compleet ingericht en gestoffeerd. Inclusief bed, fauteuil en tafel. Beneden in de kelder en op de begane grond zijn gemeenschappelijke ruimtes, waaronder een bar. Daarnaast komt er een supermarkt, een kinderdagverblijf, een wasserette en een koffiebar. Eind augustus worden de studio’s opgeleverd. De rest van het gebouw volgt half november.

Lees het volledige artikel in het Eindhovens Dagblad

 

Veel industrieel erfgoed staat leeg of dreigt gesloopt te worden. Helaas zijn veel oude textielcomplexen al afgebroken en vervangen door woningbouw en parkings. Slechts een enkel gebouw kreeg een andere bestemming. Voorbeelden van fraaie herbestemmingen in Tilburg zijn fabriekscomplex Mommers en Dröge aan de Goirkestraat en de fabriek Thomas de Beer aan het Wilhelminapark (nu Museum De Pont).

Ook in andere plaatsen zijn gebouwen gered van de sloop. Weverij de Ploeg in Bergeijk bijvoorbeeld. Deze fabriek is een icoon van Brabants industrieel erfgoed – in de jaren vijftig ontworpen door Gerrit Rietveld. Bijzonder zijn de gebogen sheddaken en de door Mien Ruys aangelegde tuin om de fabriek. In 2007 is de fabriek gesloten en onlangs is het gebouw gekocht door Bruns. Momenteel loopt de uitvoering van een transformatie naar een ontwerp van diederendirrix.

In Eindhoven krijgt de Schellensfabriek aan de Vestdijk een soort organische invulling: de stadsbrouwerij, designers en kleine werkplaatsen vestigen zich in dit complex.

Hoewel de textielindustrie al ruim een halve eeuw verdwenen is, koesteren wij hier nog vele herinneringen aan. Dit beeldverhaal laat vooral de vroeg twintigste-eeuw Brabantse textielindustrie zien. Textielsteden als Tilburg, Eindhoven en Helmond passeren de revue, maar ook omliggende dorpen als Goirle, Boxtel, Waalre, Geldrop en Bergeijk.

Lees het beeldverhaal ‘Van mens tot machine: Textielindustrie in Noord-Brabant’ in inbrabant, tijdschrift voor Brabants Heem en Erfgoed